อันไหนแยกแยะ อะไรที่ควรให้ออกก็ปล่อยเขาไป อันไหนที่ควรจะเก็บไว้ เป็นเรื่องของเราที่เอาเข้าไปเพื่อเก็บให้เก็บ ไม่ให้ไป  อีลุ่ยฉุยแฉก เราต้องได้ติดตามเรื่อย เรื่องอะไรก็หลวงตาบัวนี่ละเข้าเรื่อย เข้ากระทรวงเรื่อย คือเราเข้าเราเข้าจริงๆ นี่นะ เอ้า เถียงมาว่างั้นเลยถ้าลงได้ออกแล้ว ถูกต้องๆ เลย เหล่านั้นมันอีลุ่ยฉุยแฉกเห็นแก่ได้แก่เอา เอาอำนาจบาตรหลวงเข้าใส่บ้างอะไรป่าๆ เถื่อนๆ เราอย่างนั้นไม่ได้ ไม่มีอะไรเหนือธรรมเท่านั้นพอ ...”

โลกสกปรก  ธรรมถึงต้องชะล้าง “...เกือบเป็นเกือบตายการช่วยชาติของเรา ไม่ใช่ธรรมดา เราบวชมาเราไม่เคยสนใจว่าจะช่วยชาติบ้านเมืองประเภทดังที่ช่วยอยู่เวลานี้นะ ก็ได้หลวมตัวเข้ามาช่วยแล้ว เมื่อช่วยแล้วเป็นยังไงก็ต้องฟัดกันเข้าใจไหม จึงเรียกว่าช่วยจึงเรียกว่านักสู้ซี สู้เพื่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์เราเสียหายที่ตรงไหน หลักธรรมวินัยไม่ขัดข้อง อะไรที่ขัดต่อธรรมวินัยไม่เล่นด้วย กลับตัวทันทีเลย อะไรที่เป็นทางเดินตามธรรมวินัยและถูกต้องแม่นยำเป็นประโยชน์แก่ส่วนรวมแล้วเอา......แล้วทางวัดเราไปเกี่ยวข้องก็เพราะเราขนเงินเข้าคลังหลวงละซิเราถึงเกี่ยวข้องได้ เราทำเรามีหลักมีเกณฑ์ทุกอย่างมาค้านไม่ได้นะ นี่ตีเข้าไปในคลังหลวงน่ะ เพราะเงินเราเข้าคลังหลวงๆ แล้วจะมาเอาไปอีลุ่ยฉุยแฉกไม่ได้ ก็ไม่พ้นเรื่องของเราไปเกี่ยวข้องจนได้ละ เกี่ยวก็เกี่ยวเถอะ ก็เราเอาน้ำสะอาดมาชะล้างของสกปรกผิดไปไหนว่ะ พระพุทธเจ้าสอนโลกก็สอนพวกสกปรกนั่นเอง สะอาดแล้วท่านไม่สอน สอนแต่พวกสกปรก ธรรมสอนโลกก็สอนอย่างนั้นซิจะให้ว่าไง...”ผู้ใหญ่วงราชการ ควรใหญ่เป็นศีลเป็นธรรม“...เราก็ไม่เคยคิดบวชมาจะได้ออกมาเกี่ยวกับชาติบ้านเมือง ก็ได้ออกมาอย่างนี้แหละ เพราะมันสกปรก นี่เอาน้ำมาชะล้าง บางคนพวกปากอมขี้เขาก็ว่าพระมาเล่นการบ้านการเมือง การบ้านการเมืองอะไรมันการส้วมการถานต่างหาก เอาน้ำมาชะล้างการส้วมการถานให้มันสะอาดพอดูได้เราที่มาช่วยอยู่เวลานี้ ไม่งั้นจมไปหมดนะอะไรก็ดี จึงมักมีชื่อทางวัดอยู่ เฉพาะอย่างยิ่งหลวงตาบัวเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่เสมอ ก็เกี่ยวข้องเพื่อความปลอดภัยแห่งสมบัติของชาติเรานั่นเอง ไม่ได้มาเกี่ยวข้องเพื่อความเสียหายแต่ประการใด มันน่าจะคิดนะผู้ใหญ่ในวงราชการต่างๆ ที่เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ควรจะคิดให้มากนะ อย่าเห็นแต่เราเป็นผู้ใหญ่ ใหญ่ป่าๆ เถื่อนๆ ไม่มีใครเคารพนับถือ ใหญ่ป่าๆ เถื่อนๆ นี้ทำชาติให้ล่มจมได้ ถ้าใหญ่เป็นศีลเป็นธรรมเชิดด้วยกันทั้งชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เราจึงต้องได้เข้าไปเกี่ยวข้องอยู่เสมอ เราก็ไม่เคยคิดว่าเราจะได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับชาติบ้านเมือง แต่ก็เป็นอย่างนี้แหละ เมืองไทยเราจะจมมันก็ทนไม่ได้ต้องมาช่วยอุ้ม ครั้นอุ้มขึ้นมาแล้วจะปัดมือให้แตกกระจัดกระจายไปนี้เราก็ไม่ยอมใช่ไหมล่ะ......ให้พากันไปดูแลทรัพย์สินของเรา บอกลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย ไม่งั้นมันจะฉิบหายไปหมด ก็มีเท่านั้นละ...” เงินคลังหลวง  ไม่ใช่เงินการพนัน “...นี่ก็เราแหละเข้าไปคัดค้านตรงนั้น เขาจะถอนเงินออกไปอีลุ่ยฉุยแฉกแหลกหมด เราเอาเข้าไปให้เป็นกอบเป็นกำ เป็นหลักเกณฑ์ของชาติไทยเรา เรามุ่งมั่นอย่างนั้นหากมีความจำเป็นอะไรก็ให้ออกจ่ายด้วยความเป็นธรรม  นี่จะเอาไปเหมือนว่าเล่นการพนัน เรียกว่าเสี่ยงได้เสี่ยงเสีย เราไม่เห็นด้วยเลยการพนัน เงินนี้ไม่ใช่เงินการพนัน เขาบริจาคมาไม่ใช่บริจาคเพื่อการพนัน เรารับไว้ก็ไม่เพื่อการพนัน ไปทำอย่างนั้นผิด แน่ะ ให้พระสอดเข้าไปดูเหมือนห้าองค์ เราจัดให้ไป พร้อมทั้งความคัดค้านของเราด้วย ตกลงก็เลยได้ช่วยบ้านเมืองเป็นเรื่องปกติ เราก็ต้องเข้าไปคลุกเคล้าจนได้ ไปชะล้างละซี...”ให้เอาธรรมพิจารณา ถ้าเป็นโลกแล้วไม่แน่นอน“...ความรู้ความเห็นของเรายังคงเส้นคงวาอยู่ไม่เคลื่อนไหว เพราะฉะนั้นเราจึงกล้าค้าน อะไรกล้าค้าน ได้พิจารณาเต็มหัวใจแล้วออกๆ ไม่ใช่ด้นเดาออก พิจารณาๆ แล้ว เหมาะสมตรงไหนจะออกตรงนั้นปั๊บ นี่ก็เหมาะสมอย่างที่ว่านี้ให้เอา(คลังหลวง)ไว้ อย่าเอาออก เอาธรรมละเข้าพิจารณา ถ้าเอาโลกพิจารณามันไม่แน่นอน ว่าแต่จะร่ำรวยๆ จมก็มีเข้าใจไหมล่ะ ถ้าเอาธรรมเข้าพิจารณาแล้วจะเหมาะสมตลอดไป นี่เราก็เอาธรรมเข้าพิจารณา แล้วบอกกับบรรดาพี่น้องทั้งหลายทั่วประเทศไทย โดยถือธรรมเป็นหลักเกณฑ์...”